Tegen de achtergrond van een mogelijk faillissement voor Griekenland stelt het misschien niet zoveel voor, maar ik keek er toch van op: Groupon, dat volgens sommige analisten 20 miljard dollar waard zou zijn, besloot vorige week zijn beursgang af te blazen.

Na de rellen in Londen en andere delen van Engeland vorige week buitelden de opinielijers over elkaar heen om de plotselinge uitbraak van geweld te verklaren. Armoede, het sluiten van jongerencentra, de bezuinigingen, het verval van normen en waarden, slechte opvoeding, gewelddadige games en zelfs de reactie van de ‘elite’ op de dood van Amy Winehouse werden aangewezen als mogelijke oorzaken.

Goed, Nederland is na Chili dus het tweede land geworden waar netneutraliteit wettelijk verankerd is. Voorwaar iets om trots op te zijn!

In mijn vorige Webwereld-column schreef ik over de absurd hoge waarderingen voor sommige internetbedrijven. Sinds ik dat stuk schreef (eind maart) is er niet veel veranderd. Integendeel: Facebook is weer 15 miljard dollar meer waard geworden. En het einde lijkt nog niet in zicht. Volgens analist Lou Kerner zal Facebook over vier jaar een waardering van 234 miljard dollar hebben. Ter vergelijking: Microsoft heeft op het moment van schrijven een market cap van 208 miljard dollar. Een beter bewijs voor een nieuwe zeepbel lijkt nauwelijks denkbaar.

Deze keer is het anders. Voor wie belegt, zijn dat de vijf meest gevaarlijke woorden die je je kunt voorstellen. Je kon het zinnetje horen toen de huizenprijzen in de Verenigde Staten enkele jaren geleden door het dak gingen. Wie destijds waarschuwde dat dat wel verkeerd moest aflopen, was een zwartkijker die niet doorhad dat de huizenmarkt fundamenteel was veranderd.

“SCHANDE AIVD!” Anderhalf jaar geleden stond deze kop op de voorpagina van De Telegraaf met chocoladeletters die zelfs voor het wakkere ochtendblad buitenproportioneel groot waren. De inlichtingendienst had de toorn van ’s lands grootste krant over zich afgeroepen omdat Justitie huiszoeking had gedaan bij Telegraaf-journaliste Jolande van der Graaf.

In een romantische bui mogen journalisten graag filosoferen over hun taak als waakhond van de democratie. Journalisten controleren immers de macht: ze onthullen en ontmaskeren. Ze brengen corrupte politici ten val en brengen foute bedrijven in het nauw. En zelfs als journalisten zich niet met zulke heldhaftige activiteiten bezighouden, doen ze vaak nog vrij aardig verslag van wat er zoal gebeurt in de politiek, het bedrijfsleven en in de rest van de wereld. Ja, het kan natuurlijk allemaal veel beter, maar voor het functioneren van de democratie zijn goede media vooralsnog onontbeerlijk.

Waarom gaat het bij politiek-juridische internetonderwerpen toch zo vaak over pedofielen? Of het nu gaat om de aftapplicht, de bewaarplicht of het aanpakken van peer-to-peer-netwerken: vroeg of laat komt er iemand met het argument dat een maatregel pedofielen in de wielen kan rijden of juist in de kaart zal spelen.

Vorige week was-ie er dan eindelijk: de Joop. De linkse opiniesite van de VARA. Als card carrying member van de linkse kerk had ik er natuurlijk al maanden reikhalzend naar uitgekeken en ik was niet de enige. Ik kan me niet herinneren dat er ooit zoveel over een nieuwe Nederlandse site is gesproken als over Joop.nl.