Hoe moet de overheid de journalistiek steunen? De vraag stellen is makkelijker dan hem beantwoorden, zo bleek dinsdagavond tijdens een door de NVJ en de Rode Hoed georganiseerddebatover staatssteun aan de pers.
Er was een tijd dat er geen congres of nieuwe-mediabijeenkomst voorbij ging zonder dat er ten minste één spreker begon over de ‘long tail’. Wired-hoofdredacteur Chris Anderson muntte de term in een Wired-artikel (oktober 2004) en schreef er in 2006 het gelijknamige boek over. Zijn theorie: dankzij internet wordt het aanbod van producten (muziek, boeken etc.) steeds groter. Tegelijkertijd zal ook de interesse van het publiek veranderen: hits worden minder belangrijk. Of zoals Anderson het zelf formuleert in ‘The Long Tail’: “Hits zijn geweldig, maar niches vormen de nieuwe grote markt.”
“Manon Thomas NAAKT!”, kopte De Telegraaf op 19 november op zijn website. “Ai, ai, ai, wat zien we hier? Manon Thomas ziet er voor haar 44 jaar nog zéér goed uit!” Het artikel over een naaktfilmpje met Manon Thomas in de hoofdrol was het startschot voor een reeks publicaties. Behalve het filmpje doken ook diverse naaktfoto’s van de presentatrice op. In een interview met De Nieuwe Reporter kijkt ze terug op de rol die de pers speelde in de affaire en op haar gang naar de Raad voor de Journalistiek. “Ik wilde dat mensen gingen nadenken over waarmee ze bezig zijn. Hoe zou je het vinden als het je moeder overkwam? Zou je er dan ook zo om moeten lachen?”
Een actrice die in een Leids café zit te zoenen met een wetenschapsjournalist, is allang niet meer alleen interessant voor de roddelbladen. Ook serieuze media berichtten over de video die een ‘amateur-paparazzo’ van Georgina Verbaan maakte. Hetzelfde lot trof de Nijmeegse wethouder Paul Depla. Zijn vermeende escapade in het fietsenhok van het stadhuis werd landelijk nieuws.
Sinds enkele weken prijkt bij elk bericht dat Marco Derksen op het weblog Marketingfacts schrijft, de merknaam en het typenummer van de laptop waarop hij dat doet. Die vermelding staat er niet voor niets. “Het gaat hierbij om een experimentele sponsorcampagne waarbij HP (via Zed Digital en Adfactor) mij de HP Compaq 2710 voor 3 maanden in bruikleen geeft om deze te testen”, legt Derksen uit in een blogposting met de kop ‘ADV: Marco blogt op een HP Compaq 2710‘. “Naast de gesponsorde link bij mijn postings, zal ik mijn bevindingen op Marketingfacts beschrijven.”
Vanavond houdt Andrew Keen in Felix Meritis de Globaliseringslezing. In zijn boek ‘The Cult of the Amateur’ (Nederlandse vertaling: De @-cultuur) verzet Andrew Keen zich tegen het idee dat de mening van een amateur net zoveel waard is als die van een deskundige. Tijdens Picnic 07 interviewde ik Andrew Keen voor Bright. Hieronder een voor De Nieuwe Reporter bewerkte versie van dat interview.
Er lijkt geen zegen te rusten op de uitreiking van deDutch Bloggievoor het beste politieke weblog. Vorig jaar besloot de jury de prijs niet uit te reiken omdat de politieke blogs in handen zouden zijn gevallen van spindoctors en campagnestrategen (zie ook hetverslagdat Theo van Stegeren vorig jaar voor DNR maakte). Dit jaar reikte de jury de prijs uit aan een site die helemaal geen weblog bleek te zijn: de sociale-nieuwssiteZaplog.nl.
Journalisten moeten het vertrouwen van een nieuwe generatie winnen, betoogde Henk Blanken dinsdagavond tijdens eenbijeenkomstvan de internetsectie van de NVJ. En de door Blanken opgestelde nieuwe journalistieke code kan daarbij helpen. De meeste aanwezigen leken het echter niet met de adjunct-hoofdredacteur van het Dagblad van het Noorden eens. ‘Schattig’ was één van de meer vriendelijke kwalificaties voor Blankens inspanningen voor een nieuwe code.
Nieuwe media, nieuwe dilemma’s. Eind vorig jaar wees de Raad voor de Journalistiek een klacht af van een man die bezwaar had aangetekend tegen artikelen die in 1999 en 2001 in het Ublad waren verschenen. De man, die voor de artikelen was geïnterviewd, vond het vervelend dat klanten die hem Googleden bij de digitaal gearchiveerde artikelen terechtkwamen.
Verloren de Nederlandse media na 11 september hun hoofd en werden er daarom te weinig kritische vragen gesteld over de Irak-oorlog? Volgens Maarten van Rossem wel. “Ik was door mijn mening minder welkom in de media. Ik zat thuis op de bank en werd als een paria behandeld.”