Het gewraakte artikel handelt over de verwikkelingen rond het bedrijf Chipsol dat stukken grond rond Schiphol opkocht om er een futuristisch bedrijvenpark neer te zetten. Door toedoen van de ‘financiële wonderdokter’ Harry van Andel en accountant Coopers & Lybrand (thans PriceWaterhouseCoopers) vielen de plannen echter in duigen, zo stelt de auteur.

Het verhaal is voor een belangrijk deel gebaseerd op een interview dat de (anonieme) auteur van het stuk met advocaat Hugo Smit heeft gehouden. Smit vreest volgens Theo van Gogh dat hij door publicatie van het stuk in problemen kan komen. De advocaat zou inmiddels met een kort geding hebben gedreigd.

Van Gogh: “Hij is bang dat de tegenpartij hem zal lastigvallen. Smit is er eerder al in geslaagd om een rechter ervan te overtuigen dat het artikel niet gepubliceerd mag worden. Het artikel is rondgestuurd naar allerlei media, maar die hebben er niets meegedaan.”

Van Gogh trekt zich niets van het publicatieverbod aan. Hij wil het stuk niet verwijderen. “Met de publicatie van dit stuk dien ik het maatschappelijk belang. Het lijkt me dat de kiezer recht heeft om te weten wat er in het artikel staat. Het wordt ook goed gelezen. Zelfs als leek en buitenstander sloeg ik steil achterover toen ik het las.”

Bang voor een rechtszaak is hij niet. “Ik wacht een eventuele uitspraak met spanning af”, aldus Van Gogh. “Als het misgaat, dan linken we gewoon naar een andere site met hetzelfde verhaal. En dan wens ik de advocaten veel succes bij hun rechtszaak in Noord- of Zuid-Amerika. Dat is het mooie van internet. Je kunt het niet censureren: een stuk beter dan die laffe kranten die dit allemaal al lang hadden moeten uitzoeken.”

Advocaat Smit was wel bereikbaar, maar niet voor commentaar. “Ik doe hier geen mededelingen over.”