Italiaanse telecom- en internetaanbieders moeten de zogeheten verkeersgegevens nu vijf jaar opslaan (‘data retention’). Het gaat daarbij bijvoorbeeld om de telefoonnummers die iemand belt, de plaatsgegevens van de eigenaar van een gsm-toestel of de adressen waarnaar iemand mailt.

In een eerder voorstel was de bewaartermijn voor de zogeheten verkeersgegevens nog tweeënhalf jaar. Een idee om providers ook te dwingen om de inhoud van e-mails op te slaan, haalde het niet. De Italiaanse senaat moet het voorstel nog goedkeuren.

Er is geen discussie geweest in het parlement over het ministerieel besluit, zo meldt de Italiaanse digitale-burgerrechtenorganisatie ALCEI. Door het voorstel in een bepaalde vorm te gieten, was die discussie niet nodig. “In theorie gebeurt dat alleen in spoedgevallen, maar het wordt ook vaak gebruikt om een politiek debat te voorkomen.”

Heksenjacht

Volgens ALCEI past het nieuwe besluit in een trend om niet langer alleen onderzoek te doen naar mensen die iets crimineels hebben gedaan, maar om ook te kijken naar ‘gedrag’ dat zou wijzen op criminele intenties.

De organisatie vreest voor een ‘heksenjacht’ waarbij mensen ten onrechte in een bepaalde categorie worden ingedeeld op basis van de verzameling verkeersgegevens.

In 2002 nam het Europees Parlement een richtlijn aan die het mogelijk maakt om verkeersgegevens op te slaan. Er is sindsdien veel kritiek geweest op het besluit – onder meer van digitale-burgerrechtenorganisaties en het bedrijfsleven.

Burgerrechtenorganisaties zien ‘data retention’ als een inbreuk op de privacy. Veel telecom- en internetaanbieders vrezen dat zij hoge kosten moeten maken voor het opslaan van allerhande gegevens over hun klanten.