Het hackfestival What The Hack (WTH) is donderdagochtend van start gegaan met een gezamenlijke toespraak van twee vooraanstaande personen in de hackersgemeenschap: WTH-organisator Rop Gonggrijp en Emmanuel Goldstein (hoofdredacteur van het hackerstijdschrift 2600).

De twee haalden herinneringen op aan eerdere Nederlandse hackfestivals. Beiden menen dat dergelijke bijeenkomsten vergaande gevolgen kunnen hebben. Goldstein is er zelfs van overtuigd dat de eerste bijeenkomst in 1989, de Galactic Hacker Party, zijn leven veranderde. “Al gebeurt dat regelmatig in mijn leven.”

“Voor mij was het de eerste keer dat ik hier in Nederland kwam”, herinnert Goldstein zich. “En het bleek dat mensen in andere landen geïnteresseerd waren in dezelfde zaken als ik. De Galactic Hacker Party bracht de hackersscenes van de Verenigde Staten en Europa bij elkaar.” De hackfestivals in Nederland inspireerden Goldstein ook tot de organisatie van een vergelijkbaar evenement in New York City: HOPE.

Gonggrijp wees op het belang van de hackbijeenkomsten voor de ontwikkeling van de internetgeschiedenis in Nederland. “Dit is een plaats waar gelijkgestemden elkaar ontmoeten. Hacking at the End of the Universe (HEU) speelde een belangrijke rol bij de oprichting van De Digitale Stad (DDS). Maar ook de mensen van VPRO Digitaal en internetaanbieder Cistron ontmoetten elkaar daar.”

Politie

Problemen met de autoriteiten lopen als een rode draad door de geschiedenis van de Nederlandse hackfestivals heen. “In 1997 portretteerde de politie ons tegenover de beheerders van het kampeerterrein als een groep kwaadaardige anarchisten. Gelukkig lieten de beheerders zich niet intimideren”, vertelt Gonggrijp.

In 2001, toen het evenement op de campus van de Technische Universiteit Twente werd gehouden, vond de organisatie opnieuw de autoriteiten op haar weg. De politie stuurde een waarschuwingsbrief naar het College van Bestuur van de Universiteit Twente. “Gelukkig waren de bestuurders al op vakantie. Daardoor belandde de brief op het bureau van de persoon die ons toestemming had gegeven om het festival te op de campus te organiseren.”

In de aanloop naar WTH dreigde er eveneens een probleem. De burgemeester van Boxtel voelde er aanvankelijk niets voor om drieduizend hackers op zijn grondgebied toe te laten. Het kostte de organisatie de nodige overredingskracht om de gemeente ervan te overtuigen dat de bezoekers van WTH geen gevaar zouden vormen voor de openbare veiligheid.

Net als bij eerdere bijeenkomsten is op WTH politie aanwezig. Geldverspilling, meent Gonggrijp. “Bij eerdere bijeenkomsten zijn nooit misdaden gerapporteerd.”

Osama bin Laden

Volgens Gonggrijp en Goldstein is de angst voor hackers vooral ingegeven door het verkeerde beeld dat de media van hackers schetsen. “We zijn geen cyberterroristen. Ons doel is niet om de westerse beschaving omver te werpen”, aldus Goldstein.

“Hackers breken niet zomaar overal in. We zijn alleen nieuwsgierig. En veel mensen waarderen wat we doen. Ze vinden het goed dat we veiligheidslekken aan de kaak stellen. En ze begrijpen dat wij niet de bondgenoten van Osama bin Laden zijn.”

Gonggrijp en Goldstein hekelden de antiterrorismewetgeving van de afgelopen jaren. “De democratie glipt ons uit de handen. En dat vind ik angstaanjagender dan de dreiging die uitgaat van de terroristen”, stelt Gonggrijp.

“We leven in gevaarlijke tijden”, valt Goldstein hem bij. “Sinds 11 september hebben de machthebbers draconische maatregelen genomen. De veranderingen worden stapsgewijs doorgevoerd. Dat geeft veel mensen het idee dat het nooit anders is geweest. Maar de wereld is wel degelijk veranderd. Het is niet gewoon dat je tas wordt doorzocht als je in de metro stapt of dat allerlei gebouwen zijn beschermd met barricades.”

Volgens Goldstein kwamen de aanslagen van 11 september 2001 sommige machthebbers goed uit, ‘al is dat vreselijk om te zeggen’. ‘911’ heeft gefunctioneerd als een breekijzer voor het invoeren van wetgeving die de privacy bedreigt en inbreuk vormt op de rechtsstaat, meent de bekende hacker.

De politieke agenda van Gonggrijp en Goldstein hoeft volgens de laatste niemand te verbazen. Hacken heeft volgens hem niet per se met computers te maken. “Het is een state of mind. Een hacker stelt veel vragen.”