Het klonk allemaal zo mooi eind 1999. Voor elk uur surfen bij RaketNet kreeg je een optie op een aandeel van de provider. Op het moment dat RaketNet naar de beurs zou gaan, zouden de abonnees meedelen in de gecreëerde waarde.

En die waarde zou wel eens flink kunnen oplopen, dachten de optimisten van RaketNet in 1999. Het was de tijd dat een abonnee van een provider duizenden guldens waard was. Nina Brink werd multimiljonair dankzij de enorme waarde die de abonnees van World Online volgens de ‘markt’ vertegenwoordigden.

RaketNet ging zelf uit van een waarde van 8.000 gulden (ruim 3.600 euro) per abonnee. Dat zou betekenen dat de ‘gemiddelde’ abonnee van RaketNet 4.000 gulden zou krijgen. RaketNet beloofde de abonnees namelijk de helft van alle aandelen.

In de advertenties van destijds spiegelde RaketNet potentiële abonnees/aandeelhouders een rooskleurig scenario voor. Met één uur surfen zou je 38 gulden (ruim 17 euro) kunnen verdienen. Gebruikers waren weliswaar 3,30 gulden kwijt aan telefoonkosten, maar daar stond dan een aandeel ter waarde van 41,67 gulden tegenover.

Prospectus

Hoe anders is de situatie nu. RaketNet biedt de abonnees inmiddels de mogelijkheid om hun opties te verzilveren. Voor de gelegenheid heeft de provider zelfs een heus prospectus (pdf, 107 pagina’s!) uitgebracht.

Het is de vraag of er ook maar één abonnee is die ingaat op de mogelijkheid om zijn opties in te wisselen voor aandelen. Abonnees die dat willen doen, zijn RaketNet namelijk een ‘bijdrage in de kosten van het surfoptieplan’ verschuldigd: 450 euro.

Volgens RaketNet is dat alleszins redelijk. “Gezien het feit dat RaketNet nooit winstgevend is geweest en de vooruitzichten geen ander beeld geven, is het niet redelijk en ook niet mogelijk om RaketNet de kosten van het surfoptieplan te laten dragen.”

Bovendien zijn de aandelen minder waard dan abonnees ervoor moeten betalen om ze te bemachtigen. “Door de huidige financiële positie van RaketNet zal het belang dat één certificaat vertegenwoordigt minder waard zijn dan de prijs die de gebruiker heeft betaald voor één certificaat.”

Ach, er zijn altijd al mensen geweest die dachten dat het nooit wat kon worden.