De meervoudige kamer van de rechtbank Amsterdam bepaalde in maart dat de column weliswaar een scherpe toonzetting heeft, maar dat het fictieve karakter en de humoristische toonzetting ervoor zorgen dat de tekst niet onrechtmatig is.

In de column beschreef Koelman een bezoek van Duisenberg aan de toenmalige Palestijnse leider Yasser Arafat. In de column wordt Duisenberg afgeschilderd als een groupie van Arafat, die intiem contact zoekt met de Palestijnse leider.

Arafat moet daar echter niets van hebben, zo schreef Koelman. “O, Allah, sta me bij, denkt Arafat, terwijl Gretta’s dijen hem in een onverbiddelijke houdgreep nemen. Dit wordt de gruwelijkste beproeving uit mijn leven. Hier kan geen Israëlische vergeldingsaanval tegenop.”

Duisenberg, die zich inzet voor de Palestijnse zaak, noemde de column denigrerend en seksistisch. De voorzieningenrechter van Breda was het met Duisenberg eens. Hij droeg Koelman in november 2003 op om de column van zijn site te verwijderen.

Voor een groot aantal weblogs was dit vonnis aanleiding om een mirror (kopie) van de column op hun site te zetten. Via internet startte Koelman een inzamelingsactie om via een bodemprocedure alsnog zijn gelijk te halen.

In deze bodemprocedure stelde de rechtbank Amsterdam de columnist vervolgens in het gelijk. Afgelopen maandag verstreek de termijn waarbinnen Duisenberg tegen deze uitspraak in beroep kon gaan.

Koelman is blij dat de kwestie achter de rug is, zo schrijft hij in een verklaring. “Heel verstandig dat Gretta het hierbij laat. Waarschijnlijk heeft manlief haar eindelijk eens tot de orde geroepen”, sneert de columnist.

Koelman heeft het geld dat overbleef in zijn ‘juridische spaarpotje’ nu overgemaakt naar WarChild, onder vermelding van ‘Groetjes van Gretta’.