Af en toe zouden we bij Smallzine net zo groot willen zijn als de Daily Planet. Toen Smallzine vorige maand een stukje schreef over de Consumentengids van Ben de Cocq gebeurde er niks. Toen Francisco van Jole (hoofdredacteur van de Daily Planet), een week na het verschijnen van Smallzine, een stukje over de homepage van Ben de Cocq schreef, ontplofte er prompt een mailbomb in de brievenbus van De Cocq. Konden wij dat soort dingen maar teweeg brengen. Ons rest niks anders dan een reconstructie van de (mislukte) aanslag op de brievenbus van De Cocq.

Een paar dagen na het artikel in Smallzine besloot Ben de Cocq een advertentie voor zijn homepage te plaatsen in diverse nieuwsgroepen. Daarnaast stuurde hij een persbericht naar de papieren Consumentengids (dat ding dat je als lid van de Consumentenbond ontvangt) en naar de Daily Planet. Tot op heden heeft de papieren Consumentengids nog niets van zich laten horen. Francisco van Jole kwam wel in actie: hij belde met Vrij Nederland, de krant waar De Cocq werkt. Hij vroeg zich af of het wel de echte Ben de Cocq was die achter de Consumentengids van Ben de Cocq zat. Om onduidelijke redenen hield Van Jole er namelijk rekening mee dat een van de redacteuren van Smallzine de homepage had gemaakt. Opmerkelijk: terwijl Van Jole het nieuws over De Cocq’s digitale consumentengids al een week eerder in Smallzine had kunnen lezen, kwam hij pas in actie toen hij een persbericht van De Cocq kreeg. Op de redactie vragen wij ons af of Van Jole onze krant wel goed leest. 🙂

In zijn stukje voor de Daily Planet schreef Van Jole dat De Cocq een oproep deed aan de lezers van de consumentengids. De Cocq wilde graag meer weten over motoren: “Wat is het meest verongelukte motorfietsmerk in de jongste vijf jaar? Welke cylinderinhoud verongelukt het vaakst?” De Nederlandse motorrijders waren niet blij met deze vragen. In de nieuwsgroep nl.motorfiets was de homepage van Ben de Cocq het gesprek van de dag. Wat was die De Cocq voor een eikel? Hij had zeker niks beters te doen. De homepage was een belediging van “onze wijlen collega’s”. Was er niet iemand die De Cocq voor een ritje achterop kon nemen?

Ben de Cocq ontving honderden bezoekers en tientallen mailtjes. Na een dag had De Cocq al zestig mailtjes ontvangen, waarvan twee vriendelijk. De Cocq was daar nogal verbaasd over. De Cocq: “Het vreemde vind ik dat ik motorrijders, automobilisten, fietsers, rugzakdragers in het openbaar vervoer, obers en hotelhouders in heel veel grotere gedrukte oplage heel ernstig heb beledigd, zonder dat het zelfs maar een briefje opleverde.” Maar die boze mailtjes waren nog niet alles. Toen De Cocq woensdagmiddag 23 oktober probeerde zijn e-mail op te halen, bleek er een mailbomb in zijn brievenbus te zitten. Met behulp van de helpdesk van Xs4all wist De Cocq de mailbomb onschadelijk te maken. De Cocq: “De helpdeskundige was behulpzaam, maar had aanvankelijk geen benul van wat er aan de hand was. Ik gaf hem m’n wachtwoord te leen om in m’n mailbox te kijken. Hij zag pas na veel aandringen (het leek of ie me niet geloofde) dat ergens een gigantisch bestand zat als ‘attachment’. Hij noemde het aantal MB’s (weet ik niet meer) en moest er zelf om lachen.”

Donderdag 24 oktober was de aanslag op de brievenbus van Ben de Cocq de opening van de Daily Planet (“BEN DE COCQ GEBOMBARDEERD”). Van Jole verweet de motorrijders dat hun gevoel voor humor zich waarschijnlijk in “de andere twee wielen bevindt”. Dat motorrijders wel degelijk gevoel voor humor hebben, bleek uit postings in nl.motorfiets. Om de mailbomb aan Ben de Cocq konden de motorfietsers smakelijk lachen. Om Van Jole’s opmerking in de Daily Planet konden ze overigens weer niet lachen. Ondanks een aanbod van een bevriende internetter om een mailbomb terug te sturen naar de bommengooier, besloot Ben de Cocq geen represaille-maatregelen te nemen. De Cocq: “De hoofdredactie van de Consumentengids van Ben de Cocq is daar niet op ingegaan. De bommenwerper geniet onze welgemeende bescherming!”

Na een paar weken stopte de stroom van mailtjes van boze motorrijders. Ben de Cocq probeert nu boze consumenten een mailtje (of een bom?) naar de Volkskrant te laten sturen. Het krantenpapier van de Volkskrant wordt namelijk gemaakt van Finse oerbomen uit Finse oerbossen. Zonde van de bossen, de kranten kunnen ook op gerecycled papier worden gedrukt. Uit de Consumentengids van Ben de Cocq: “U kunt de Volkskrant het effectiefst chanteren door de invloedrijke milieuredacteur Piet van Seeters (wetenschapsredactie!) te mailen en te dreigen met opzegging van uw abonnement. Van Seeters heeft als specialisme: het uitsterven van de natuur. Adres: Piet van Seeters, Volkskrant: Internet@volkskrant.nl”