Dat was even schrikken voor de lezers van Nu.nl. Vorige week dinsdag was hun vertrouwde nieuwssite 24 uur in handen van Vodafone. Het belbedrijf had de anders zo rustige voorpagina volgeplakt met een nogal in het oog springende wallpaper. Tussen de uitingen van Vodafone door mocht de redactie van Nu.nl nog wat nieuws banneren.

“Doe ff 1 keer normaal met die kankerietus spam op de frontpage!”, luidde één van de welluidende reacties die mijn gewaardeerde oud-collega Laurens Verhagen die dag ontving. “Dit schiet volstrekt z’n doel voorbij en is niet goed voor zowel de site als adverteerder”, oordeelde een lezer van Adfoblog. En de bezoekers van Molblog, toch niet bepaald een stel reclamehaters, vonden in meerderheid dat Nu.nl en Vodafone te ver waren gegaan. ‘Te erg voor woorden’, meende 60 procent van de deelnemers aan een poll op het marketingblog.

Ook de Volkskrant doet mee

De opvallende reclame op Nu.nl staat niet op zichzelf. Toen ik vanochtend op de site van de Volkskrant een artikel wilde lezen, werd me dat bijkans onmogelijk gemaakt door een auto advertentie die een groot deel van de tekst overlapte. En voor wie dacht dat Nu.nl en de Volkskrant erg waren: Snopes.com, die prima site over urban legends, probeerde zijn lezers maandenlang adware aan te smeren. Pas deze week stopte Snopes met deze dubieuze praktijken.

Het is duidelijk: opdringerige advertenties zijn weer terug van nooit helemaal weggeweest. En dat terwijl ik een paar jaar geleden nog de stille hoop had dat de advertenties op internet wat beschaafder zouden worden. Handige toolbars en een nieuwe versie van Internet Explorer stuurden de pop-up advertentie met pensioen en Google gaf alle schreeuwerige reclamemakers het goede voorbeeld met zijn tekstadvertenties.

Irritant

De pop-up heeft inmiddels plaats moeten maken voor allerlei nieuwe reclamevormen die minstens zo irritant zijn en vooral associaties oproepen met kermisattracties: als het maar lawaai maakt en lekker knippert. Ook de tekstadvertenties van Google hebben maar weinig navolging gekregen. Adverteerders zijn nu eenmaal bereid om meer te betalen voor minder subtiele reclame-uitingen met als belangrijkste boodschap: ‘KLIK HIER!!! DOE HET NU!!!’

Google is wel een voorbeeld op advertentiegebied, maar dan toch vooral voor iedereen die geld wil verdienen met het plaatsen van advertenties. Google haalt bijna al zijn omzet uit advertenties en dat is een businessmodel dat veel bedrijven proberen te kopiëren.

Niet betalen

Internetters willen immers nergens voor betalen. Dus voor de meeste partijen die online geld willen verdienen, blijft er zo maar één mogelijkheid over: advertenties. Zelfs The New York Times besloot enkele maanden geleden te stoppen met online abonnementen (ze hadden een kwart miljoen betalende abonnees!) omdat advertenties meer opleveren.

Die afhankelijkheid van advertenties is echter niet zonder risico. De achilleshiel van businessmodellen die zijn gebaseerd op louter advertentie-inkomsten, is dat bedrijven bij economische tegenslag vaak als eerste het mes zetten in hun advertentiebudgetten.

Gaat een eventuele recessie ons dus verlossen van al die opdringerige advertenties? Waarschijnlijk niet: adverteerders willen in moeilijke tijden alleen maar meer waar voor hun geld en sites die op advertenties drijven, zullen daaraan eerder gehoor geven vanwege teruglopende inkomsten.

Uiteindelijk ligt de sleutel dus in handen van de consument. Zolang die producten blijft kopen die op opdringerige wijze worden aangeprezen, houdt de ellende niet op. Misschien tijd voor een actie? Steun de 468×80-adverteerder!