Kim Schmitz. Hij was eigenlijk een beetje van mijn radar verdwenen. Jaren geleden zorgde deze corpulente Duitser voor de ene rel na de andere. Vlak na de eeuwwisseling was de zelfbenoemde hacker, die destijds bij voorkeur opereerde onder zijn nickname ‘Kimble’, maar niet uit het nieuws weg te slaan.

Hij vocht allerlei onnavolgbare ruzies uit met andere (sommige mensen zouden zeggen: echte) hackers die net iets slimmer waren dan hij. Hij loofde een beloning van 10 miljoen dollar uit aan degene die Osama bin Laden gevangen zou nemen. En ook nog eens tienduizend dollar aan mensen die meer informatie konden verschaffen over de hackersgroep Fluffy Bunny die zijn sites steeds defacede.

Kimble vond dat de wet vooral iets was waaraan anderen zich moesten houden. Zo organiseerde hij illegale autoraces door Europa. Toen een Belgische parlementariër daar schande van sprak, riep Schmitz op om de site van de politieke partij waartoe het kamerlid in het kwestie behoorde, te DDoS’en. Een oproep waaraan de fans van Schmitz prompt gehoor gaven.

Hij ontvluchtte Duitsland omdat hij niet zo hield van belasting betalen. Dat diverse schuldeisers ook nog een appeltje met hem te schillen hadden, speelde vermoedelijk ook een rol. Vervolgens kondigde hij aan dat hij zelfmoord zou plegen, maar in plaats daarvan belandde hij op de dag van zijn aangekondigde dood in een gevangenis in Thailand. Als klap op de vuurpijl werd hij veroordeeld omdat hij zich schuldig had gemaakt aan handel met voorkennis.

MTV Cribs

Never a dull moment met Kimble, maar toch verdween hij zo’n jaar of zeven geleden van mijn radar. Daar kwam vorige maand radicaal verandering in. Schmitz, die zijn achternaam inmiddels had veranderd in Dotcom, werd aangehouden in Nieuw-Zeeland omdat hij zich als leidinggevende van Megaupload.com schuldig zou hebben gemaakt aan inbreuken op het auteursrecht.

Uit de details die na de arrestatie bekend werden, werd duidelijk dat een vos als Kimble misschien wel zijn haren verliest maar niet zijn streken. Schmitz opereerde met Megaupload weer als vanouds: op de grens van de wet of liever nog een stukje eroverheen.

Uit e-mails en chatlogs van werknemers van Megaupload blijkt dat Kim en zijn werknemers op de hoogte waren van de aanwezigheid van auteursrechtelijk beschermd materiaal op hun servers, maar daar bij voorkeur geen – of zo min mogelijk – actie tegen ondernamen. Als rechthebbenden bijvoorbeeld klaagden over een inbreuk, dan verwijderde de site wel specifieke webadressen met een link naar het bestand, maar niet het bestand zelf.

Met het aanbieden van auteursrechtelijk beschermd materiaal verdiende Megaupload namelijk flink. Dat bleek ook wel bij de inval. Tegelijkertijd met de arrestaties legde de politie beslag op goederen ter waarde van 50 miljoen dollar. Schmitz had de beschikking over een huis en een collectie auto’s waarop menige artiest die heeft gefigureerd in een aflevering van MTV Cribs, jaloers zou zijn.

Pornosite

Schmitz was niet de enige die de afgelopen maand hardhandig in aanraking kwam met Justitie vanwege zijn internetactiviteiten. Het Iraanse Hooggerechtshof sprak in januari de doodstraf uit voor de Canadees-Iraanse programmeur Saeed Malekpour. Zijn misdrijf? Malekpour heeft software gemaakt waarmee je foto’s kunt uploaden.

Volgens Amnesty International is die software vervolgens gebruikt door een pornosite – zonder dat Malekpour ervan wist. Nadat de in Canada wonende programmeur in oktober 2008 tijdens een familiebezoek aan Iran was gearresteerd en meer dan een jaar in eenzame opsluiting had doorgebracht, verklaarde hij op de Iraanse staatstelevisie dat hij betrokken was bij de pornosite.

Op basis van deze ‘bekentenis’ besloot een Iraanse rechtbank Malekpour in 2010 ter dood te veroordelen – een vonnis dat vorige maand dus door het Hooggerechtshof werd bevestigd. Dat de programmeur in een brief vanuit de gevangenis schreef dat hij was gemarteld voordat hij zijn bekentenis aflegde, kon de rechters niet vermurwen.

Martelaar voor het vrije internet

De arrestatie van Schmitz luidde één van de grootste DDoS-aanvallen ooit in. Duizenden aanhangers van Anonymous haalden de sites van onder meer de Nieuw-Zeelandse politie, de FBI, het Witte Huis en het Amerikaanse ministerie van Justitie uit de lucht. Zeker 5.600 mensen namen deel aan de aanval.

Daar steken de 3.400 mensen die een petitie hebben ondertekend voor de vrijlating van Malekpour dan toch een beetje povertjes bij af. Terwijl Kim Dotcom als een soort martelaar voor het vrije internet op het schild wordt gehesen, lijken we onze schouders op te halen over een programmeur die elk moment kan worden geëxecuteerd.

Dat de internetgemeenschap en de media meer aandacht hebben voor Schmitz dan voor Malekpour is niet verbazingwekkend. Megaupload was een enorme site en Schmitz is een schilderachtig figuur. Bovendien ziet menigeen een verband tussen het sluiten van Megaupload en de discussie over draconische wetsvoorstellen als SOPA en PIPA en internationale verdragen à la ACTA.

Potje downloaden

Veel internetters maken zich door SOPA, PIPA en ACTA – terecht – zorgen over de toekomst van het vrije internet. Staan we aan de vooravond van een tijdperk waarin overheidscensuur op internet veel gewoner wordt? Tegen dergelijke plannen en tegen de commerciële lobby die daarachter zit, kan niet genoeg worden geprotesteerd.

Maar toch wringt het een beetje dat de discussie over vrijheid op internet zich de afgelopen jaren zo heeft toegespitst op de strijd tussen de entertainmentindustrie die haar intellectuele eigendom uit alle macht probeert te beschermen, en de gemiddelde internetgebruiker die op zijn tijd graag een potje wil kunnen downloaden.

Bij vrijheid op internet draait het niet alleen om onze eigen vrijheid maar ook om die van anderen. Een goede reden om de petitie voor Saeed Malekpour te ondertekenen. Hij heeft onze steun op dit moment een stuk harder nodig dan Kimble.