Bij elke poging die Leefbaar Nederland doet om via internet de banden met de kiezers aan te halen, valt de partij in haar eigen zwaard. De achterban blijkt namelijk keer op keer onberekenbaar. Deze week ontvingen de abonnees van de nieuwsbrief van Leefbaar Nederland een flinke portie ongevraagde e-mail.
Leefbaar Nederland wil graag een moderne partij zijn. Een moderne partij ben je natuurlijk alleen als je iets doet met internet. Het liefst een beetje interactief communiceren met de achterban ofzo. Dat klinkt lekker hip en bovendien onderscheid je je op die manier van al die oude partijen ‘die alleen tijdens de verkiezingen doen of de kiezer belangrijk is’.
De praktijk toont echter aan dat er ook bij Leefbaar Nederland een wereld van verschil bestaat tussen droom en daad. Bij elke poging die de partij doet om via internet de banden met de kiezers aan te halen, valt Leefbaar Nederland in haar eigen zwaard. De achterban blijkt namelijk keer op keer onberekenbaar.
Zo moest de nieuwbakken partij vorig jaar september haar (http://www.webwereld.nl/nieuws/8506.phtml) discussieforum sluiten, omdat er niet meer viel op te modereren tegen alle discriminerende bijdragen die op de site verschenen. Daar zit je dan met je pleidooi voor de vrijheid van meningsuiting.
De problemen met het discussieforum vallen echter in het niet bij de internetproblemen die Leefbaar Nederland sinds deze week plagen. Een snoodaard heeft beslag weten te leggen op de (http://www.webwereld.nl/nieuws/10238.phtml) abonneelijst van de nieuwsbrief van Leefbaar Nederland en verstuurt om de haverklap berichten waarin hij het opneemt voor de weggestuurde lijsttrekker Pim Fortuyn.
Het aantal e-mails is zo groot dat ze zelfs mij begonnen op te vallen tussen de enorme hoeveelheden ongevraagde berichten die ik dagelijks in mijn inbox krijg. De adreslijstdief – mogelijk een voormalige vrijwilliger van de partij – trekt extra de aandacht, omdat hij zich bedient van schuilnamen als ‘Jan Nagel’ en ‘Willem van Kooten’.
De partij mag van geluk spreken dat de adreslijst niet in handen is gevallen van een of andere dubieuze spammer die Viagrapillen aan de man wil brengen. Als ik een e-mailmarketeer was, dan zou ik wel raad weten met zo’n mooie verzameling e-mailadressen van ontevreden, kleinburgerlijke internetters. Nog nooit was het verkopen van inbraakalarmen, radardetectoren en abonnementen op de Elsevier zo eenvoudig.
Misschien dat deze affaire voor Leefbaar Nederland aanleiding is om eens na te denken over een standpunt over spam. Toen het blad Net Magazine vorige maand contact opnam met het partijbureau kwam vrijwilligster Haitske van de Linde niet verder dan een ‘persoonlijke mening’ over spammers. “Vastbinden en dwingen naar schlagermuziek te luisteren.”
Mocht Leefbaar Nederland deze ‘persoonlijke mening’ tot officieel partijstandpunt verheffen, dan vrees ik dat Pim Fortuyn wederom geen enkel probleem zal hebben om Leefbaar Nederland rechts in te halen. “Meneer, als ik het juridisch rond zou kunnen krijgen, dan zou ik gewoon zeggen: alle spammers een enkele reis naar de Siberische schoensmeermijnen.”