Ben de Cocq. Mensen die wel eens de Vrij Nederland lezen, kennen hem. De Cocq schrijft elke week een stukje voor Vrij Nederland. Over genieten. Mensen die een paar jaar geleden de Volkskrant lazen, kennen Ben de Cocq ook. De Cocq schreef een paar jaar geleden, samen met De Boer, een rubriek: De Boer & De Cocq. Elke week bezochten de De Boer en De Cocq een restaurant. In de krant beschreven ze wat er gebeurde: hoe het eten smaakte, of er op klaarlichte dag een kaars op tafel stond, hoeveel het eten kostte en hoe er werd bediend. Meestal was het eten slecht. De Boer en De Cocq lieten geen spaan heel van de bezochte restaurants. Nooit kon je zo vorstelijk eten als toen. Het enige wat je moest doen, was bij een restaurant reserveren onder de naam ‘De Cocq’ en de koks werkten zich in het zweet en de obers bogen als knipmessen.
Maandelijks archief: september 1996
The Anarchist Cookbook
Deze zomer ontstond er beroering rond ‘The Anarchist Cookbook’. Een student van de Technische Universiteit Eindhoven (TUE) had ‘The Anarchist Cookbook’ op zijn homepage gezet. Een journalist van het gereformeerde ‘Nederlands Dagblad’ ontdekte de homepage van de student. De journalist belde een aantal kamerleden op. Mag zo’n gevaarlijk kookboek wel op Internet staan, vroeg de journalist. Nee, dat mag niet, vonden de kamerleden. Ze stelden kamervragen. Het College van Bestuur van de TUE schrok zich een hoedje van de kamervragen. Het besloot de antwoorden op de kamervragen niet af te wachten en zorgde ervoor dat de gewraakte pagina’s verwijderd werden. In plaats van het kookboek staan er nu links op de homepage naar andere plaatsen op Internet waar het kookboek te vinden is. Maar waar ging het allemaal om? Waarom wilden de kamerleden zo graag dat het kookboek verwijderd werd? We hebben er, op de redactie van SmallZine, lang over nagedacht, maar we komen er niet uit.